Een van de drie “flatkatten” die met Rob mee naar Rooi kwamen.

Moortje was een boerderijkatje met een nare ervaring als kitten, waardoor ze erg afstandelijk was. Hondjes vond ze al helemaal een ramp en daar was ze ook ronduit bang van. De overige katten lieten haar een beetje links liggen. De enige met wie ze nog een beetje contact had was Moppie, omdat die ook vaak boven zat, bang als zij was voor de hondjes.

Toch haalden we Moortje regelmatig naar beneden en ging ze bij Ria op schoot zitten. Er mocht dan geen hond in de buurt komen, dat vond ze niets. We hoopten dat ze zo een beetje zou ontdooien, maar veel succes hadden we niet. Toen we een knobbeltje bij een van haar tepels ontdekte werd geconstateerd dat ze kanker had. De tepel werd weggehaald, maar het wondje wilde maar niet genezen… geen goed teken. Na zo’n half jaar (goed wondje schoon houden en verzorgen) ontdekten we weer een bobbeltje, zo groot als een klein erwtje, maar al snel was het zo groot als een erwt. Tja, dan weet je het eigenlijk al. Behandelen heeft dan geen zin meer en je probeert haar leven nog zoveel mogelijk te veraangenamen.

Op een dag was het wel duidelijk…. het ging niet meer, ze was gewoon op. Dus naar de dierenarts en onder een heerlijke knuffel werd ze in slaap gebracht.

Rust zacht lieve Moortje… eindelijk ben je verlost van de kwellingen in je leventje.

Foto’s en teksten: eigendom en copyright Cattery Cherished.