Mili’s nest, donderdag 25 februari 2021
GOED NIEUWS Eindelijk kunnen wij ook vertellen dat we een zwangere dame in huis hebben. Mili heeft een succesvolle date gehad met Bikimi’s Salvador Dali. Een echo heeft uitgewezen dat er maar één kitten zichtbaar is. Stiekem hopen we natuurlijk dat er nog een kitten verstopt zit, maar daar gaan we niet van uit. Als alles goed verloopt, mogen we dit kleine wondertje begin april verwelkomen.

Mili’s nest, donderdag 15 april 2021: het begin…
We zitten al op de 69e dag en nog altijd geen kitten in zicht. We wisten wel dat we wat langer moesten wachten natuurlijk, omdat Mili maar één kitten draagt, maar ons geduld wordt wel op de proef gesteld. In overleg met Saskia, onze dierenarts, besluiten we het nog tot morgen aan te kijken. Het kitten wordt nu wel erg groot wat de kans op een natuurlijke bevalling verkleind.
Mili echter, denkt daar anders over, want om 19.15 uur verliest ze een slijmprop. Ik stuur een appje naar Saskia om te vragen wie er vannacht dienst heeft. We zijn blij te horen dat ze zelf dienst heeft. We zijn zo vertrouwd met haar. Ze adviseert om Mili goed in de gaten te houden.
Ik laat haar weten dat we contact met haar zoeken als Mili of weeënzwakte krijgt of als ze een half uur aan het persen is zonder kitten.
Om 20.49 zien we een mooie indalingswee. Om 23.20 worden de weeën heftiger, maar het zijn nog geen uitdrijvingsweeën.

Vrijdag 16 april 2021: Geboorte.
Om 1.45 uur zit er nog altijd geen schot in. Sterker nog. Mili ademt wat snel, maar er is geen wee meer te bespeuren. We besluiten Saskia te bellen of we zo door moeten gaan. Ze vindt het zetten van een pyton spuit te risicovol als het een groot kitten is, omdat dit zich dan dood kan drukken als het er niet uit kan. Enige andere optie is dus een keizersnede. Na goed overleg besluiten we daar voor te gaan. We willen het risico niet lopen dit kitten te verliezen, dus gaan we naar de praktijk.
Saskia kan geen assistente bereiken dus werp ik me op als plaatsvervangend assistente, om, daar waar mogelijk Saskia zo goed mogelijk bij te staan. Dit gaat me met de aanwijzingen van Saskia redelijk goed af.
Om 2.42 wordt het kitten, een katertje, uit de buik van Mili gehaald. Een flinke vent, met een goede ademhaling, sterk, beweeglijk en een goede zuigreflex.
Bij thuiskomst wegen we Noxy: 129 gram! Het zwaarste kitten wat we ooit gehad hebben.
Saskia heeft ons aangeraden om Mili nog niet alleen met Noxy te laten, omdat er een kans bestaat dat Mili, als gevolg van de nawerking van de narcose, op Noxy kan gaan liggen. We besluiten dat ik de eerste wacht neem en Rob het vanaf een uur of half negen van mijn overneemt.
Mili en Noxy zijn allebei onrustig, wat het aanleggen bemoeilijkt. Iedere keer als Noxy een tepel pakt (ik leg hem aan meerdere tepels aan), dan gooit Mili hem er af. Ligt hij goed aan, dan piept hij af en toe, wat voor Mili weer stress oplevert en ze hem gaat wassen, met als gevolg, dat hij weer van de tepel gegooid wordt. Slapen doen ze geen van twee.
Als Rob om half negen beneden komt, dan kan ik, na 27 uur op te zijn geweest, eindelijk mijn bed in.
Rob zet de doos in de bench, legt Noxy aan en…. alles is rustig! Mili en Noxy doen het geweldig.
Onze dank gaat uit naar Saskia van Dierenartsenpraktijk de Meierij. Ook nu weer stond ze ons bij en moest ze haar warme bed verlaten om deze bevalling tot een goed einde te brengen.

Mili’s nest: week 1, vrijdag 23 april 2021
Het lijkt zo goed te gaan toen Rob Noxy had aangelegd, maar na een tijdje begint toch de onrust weer bij Mili op te komen en dat zien we ’s avonds dan ook terug in Noxy zijn gewicht. Slechts 4 gram aangekomen. Gelukkig is het een flinke vent, dus maken we ons daar niet al te druk om. De onrust bij Mili baart ons meer zorgen. Alles gecheckt, geen koorts, geen extreme uitvloeiing, wel melkgift… dus Relax-O-Cat aangezet, een grote handdoek over de bench gelegd, zodat ze wat donkerder en rustiger ligt. Het helpt allemaal maar even en op zaterdagavond is Noxy niets aangekomen. Ook daar maken we ons niet al te veel zorgen om. We weten uit ervaring dat dit soms gebeurd, zeker bij de pasgeborenen. Dat beetje dat hij drinkt sport hij er meteen weer af. Hij is heel beweeglijk, maar het belangrijkste is, hij is tevreden. Hij is zwaar genoeg om een dag geen gewichtstoename op te vangen, maar dit mag natuurlijk geen dagen zo doorgaan.
Op zondag besluit ik Mili eens goed te observeren. Het enige wat ze doet, is heel vaak uit de doos gaan en op de vloer gaan liggen luchten. Heeft ze het misschien te warm? We besluiten om het dekje te vervangen door een katoenen handdoek en…. het werkt. Ze gaat lekker ontspannen bij Noxy liggen en is niet meer bij hem weg te slaan. Resultaat: Noxy komt 22 gram aan!! Mili vervalt ook meteen in de zorgmodus die we van haar kennen, van haar vorige nesten, en onze zorgen verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Op maandagavond is het helemaal lachen… Noxy heeft er zomaar 26 gram bijgetankt… de slagroomfabriek is ook goed op gang gekomen. Het is gewoon geinig om te zien hoe groot hij al is. De extra dagen in de baarmoeder zijn goed zichtbaar.
Op donderdagochtend zie ik kleine piepoogjes, heel kleine puntjes die in de loop van de dag verder open gaan en als we ’s avonds onze gebruikelijk banksessie hebben, zijn de oogjes op een klein stukje van het linkeroog na, helemaal open.
Oh ja, voor degene die ons niet zo goed kennen. Vanaf het eerste nest dat bij ons geboren is, houden we ’s avonds een banksessie. Dit houdt in dat we moeder en kittens op een handdoek tussen ons in op de bank leggen en lekker met ze kroelen, als onderdeel van het socialisatieproces van de kittens. Mili is zo’n poes, die daar uren van kan genieten. Ze vindt het heerlijk om met Noxy bij ons te liggen. Noxy slaapt en drinkt en wordt door Mili verzorgt en wij aaien hem, pakken hem af en toe op voor een knuffel en geven ook Mili de nodige aandacht die ze zo fijn vindt. Het is ook een mooie gelegenheid voor onze andere katten om kennis te komen maken. Ze kijken van de rugleuning van de bank mee of gaan bij ons op schoot zitten kijken. Soms komt er een kat kennismaken met het kleintje en als ze dit zonder blazen doen, vindt Mili het best. Blaast er eentje, dan gromt Mili een keertje en dan is het goed.
Na één week is Noxy al 246 gram. Dit gewicht zien wij meestal pas bij een kitten van 2-3 weken oud.
Noxy gaat een grote vent worden, dat is zeker… 🙂

Mili’s nest: week 2, vrijdag 30 april 2021
Het gaat zo goed met Noxy. Zijn oogjes zijn helemaal open, zijn oortjes zijn al bijna helemaal open, maar het mooiste is toch wel, zijn reactie op ons. Als je bij de doos komt, kijkt hij je recht aan, raak je hem aan, dan legt hij zijn kopje in je hand. Hij begint zich ook al wat te wassen en met zijn pootjes te spelen. Erg snel, maar ja, als je zijn gewicht aan het einde van de week ook vergelijkt met dat van kittens van vorige nesten van ons, is het niet zo vreemd. Met zijn 360 gram is zijn gewicht gelijk aan dat van kittens van circa vier weken van vorige nesten van ons. Het is ook gewoon lachen als je ziet hoe groot hij is. Een “beertje”, een “reusje”, een “dikke dik” en dat alles met heel veel liefde uitgesproken. Hij vindt het ook echt fijn als je hem op je arm legt, hij rolt dan op zijn rugje en geniet van het buikje kroelen. Als je hem dan terug zet in de doos, dan vindt hij het niet altijd leuk en begint hij te jengelen. Maar dan is mama er snel bij om hem te troosten. Op tafel zetten is ook zo leuk. Hij heeft namelijk besloten dat hij met nog geen twee weken oud, best zelf kan rondlopen, hoog en wiebelend op zijn pootjes, zelfs zijn koppie fier omhoog, stapt hij dan dapper in het rond, nog kleine babystapjes en korte wandelingetjes, maar hij doet het toch maar… 🙂
En Mili?? Daar gaat het ook goed mee. Ze is niet bezitterig, maar wel zorgzaam. En als je hem wilt oppakken en ze is het er niet mee eens, dan gaat ze demonstratief over hem heen staan. Prima, dan laten we ze lekker met rust. Gelukkig doet ze dat niet zo vaak en mogen we hem echt wel een paar keer per dag even verwennen. Ze komt dan wel kijken of alles goed gaat, op een afstandje houdt ze alles goed in de gaten, spinnend en tevreden met haar oogjes knipperend wacht ze af tot je hem weer terug zet. Ze gunt zichzelf ook bijna geen “me time”. Heel af en toe gaat ze een minuutje of twee tot vijf de doos uit, om wat te drinken, te eten of even bij een van ons op de schoot te liggen. En dan snel weer terug.

Mili’s nest: week 3, vrijdag 7 mei 2021
Het is heel bijzonder om te zien hoe goed Noxy al begint te lopen, niet met zijn buikje over de grond scharrelend, nee… hij staat hoog op zijn pootjes, koppie in de lucht. Zijn staartje laat hij nog wat hangen, dus de mooie antenne die kittens dragen, is bij hem nog niet aanwezig, maar we zijn natuurlijk nog maar aan het begin van de week.
Omdat hij al zo goed loopt, maar af en toe voorover duikelt, durven we hem niet meer zo goed op de bank te laten. Het voorover duikelen is te vergelijken met als je zelf over een steen struikelt en een paar passen nodig hebt om je evenwicht weer te vinden.
De bank wordt dus verruilt voor de tafel. Rob en ik gaan ieder aan de lange zijde zitten, leggen een handdoek tussen ons in, zetten er Noxy op en hij kan van de een naar de ander lopen. Uiteraard houden we de zijkant van de tafel wel heel goed in de gaten, zodat hij er niet af kan lopen. Hij vindt het geweldig. Komt kroeltjes bij je brengen en met je handen spelen, struikelt soms omdat hij wat topzwaar is en begint al te springen. Dit laatste is zo komisch om te zien.
Naarmate de week vordert begint hij steeds beter te lopen en begint zijn staartje een beetje meer horizontaal te komen, waardoor hij meer evenwicht krijgt.
Hij wast zich intussen ook al een beetje en de eerste dreigbewegingen (zijwaarts zichzelf groot maken) zijn ook zichtbaar.
Zijn oortjes zijn helemaal open en hij hoort aan beide kanten goed. En als hij je aan het wassen is voelen we ook dat alle vier zijn hoektandjes al door zijn.
Mama Mili komt gezellig bij ons op de handdoek liggen als we Noxy erop zetten. Het is ook weer een nieuwe gelegenheid voor de andere katten om hem te leren kennen. Zijn zusje Mylou vindt hem zo schattig. Ze staat neus aan neus met hem en probeer al een beetje met hem te spelen. Tante Shanna komt hem ook eens goed besnuffelen en begint hem te wassen. En ook Tuth, Aislinn en Luna komen een praatje met hem maken… en Noxy? Die vindt het allemaal heel interessant en maakt vrolijk kennis met iedereen.
Door het vrij laten lopen merken we wel dat hij zijn doos begint te ontgroeien… het wordt snel tijd om de bench anders in te gaan richten.

Mili’s nest: week 4, vrijdag 14 mei 2021
De bench heeft een metamorfose ondergaan. De doos is eruit en er ligt nu een los dekje. Er zijn speeltjes, kleine krabpaaltjes en een kittenbakje in gekomen. En Noxy heeft meteen de hele bench doorgelopen om alles aan een inspectie te onderwerpen. Hij vindt de krabpaaltjes geweldig. De andere speeltjes zijn in het begin van de week nog even een “no go”, maar na een paar dagen ontdekt hij het knisperballetje en dat vindt hij wel leuk. Ook een gevecht met Mini-Kong is hij niet uit de weg gegaan.
Het kittenbakje is een succes. Hij doet helemaal uit zichzelf een plasje. Heel geconcentreerd zit hij op het bakje en doet zijn ding. Geweldig om te zien… 🙂
Tegen het einde van de week hebben we het deurtje van de bench een keer opengeritst, want hij klimt er gewoon in. Zijn andere kittens vaak een beetje voorzichtig en verlegen, Noxy niet. Hij spurt meteen de halve kamer door en trekt zich niets aan van de katten die om hem heen zijn. Mama Mili vindt het maar niets en houdt hem goed in de gaten.
We zijn ook begonnen met het aanbieden van vast voer, met wisselend succes. De ene dag gaat het prima en eet hij goed en de volgende dag hoeft hij het echt niet. Och, misschien heeft hij dan net bij mama zijn buikje volgedronken.
Het is ook tijd om zijn nageltjes te knippen. Hij prikt continu gaatjes in je handen… die nageltjes zijn zo scherp! Het hoort allemaal bij het proces van de socialisatie.
En aan het eind van de week vinden we ook zijn eerste echte drolletje, niet op het kittenbakje, dus mogelijk is het hem een beetje ontgaan… maar dit komt wel goed.

Mili’s nest: week 5, vrijdag 21 mei 2021
We hebben een Houdini. We hadden Noxy al betrapt dat hij boven op de kattenbak klom, maar hij deed absoluut geen moeite om uit de ren te klimmen, tot we hem ineens door de kamer zien spurten. Hij is dus via de fauteuil op de grond gesprongen. En snel dat hij is!! Hij begint nu ook echt met speeltjes te spelen, vooral de kokertjes en het knisperspeelgoed zijn in trek, maar de rest wordt ook niet overgeslagen. Binnen “no time” haalt hij de hele onderkant van de krabpaal, waar de speeltjes liggen, leeg. En al dat spelen is ook goed voor zijn darmpjes, want ook die worden leeg gespeeld, voor de deur van de trapkast… 🙂 Voor ons een teken dat we hem vaker tussendoor even op de kattenbak moeten zetten om verdere ongelukjes te voorkomen.
Het zachtvoer eten blijft een dingetje, de ene dag gaat het goed, de ander dag kun je hem van alles voorzetten, maar eet hij niet. Tot….. we hem betrappen op het eten van de kittenbrokjes die in de ren staan. We hebben dus weer een “brokkenkind”. Toch willen we dat hij ook zachtvoer leert eten en na wat geëxperimenteer, herinner ik me ineens dat we Schezir kittenvoer in huis hebben. Rob maakt een zakje open, doet het in een bakje en… ja hoor, het wordt goedgekeurd en Noxy smikkelt er heerlijk op los, niet 1x, maar iedere keer.
Als hij moe wordt gaat hij niet de ren in, nee, dan kruipt hij samen met zijn mama onder in de kittenkrabton. Mili kan er amper in en dan moet hij er ook nog bij. Het is een koddig gezicht, maar wat zijn ze gelukkig samen.

Mili’s nest: week 6, vrijdag 28 mei 2021
Het is zo geweldig om de ontwikkelingen van ons mannetje te zien. In het begin van de week begint het bij velen van ons bekende grommen om een speeltje. Zodra er een kat in de buurt komt van zijn speeltje, begint hij hartstochtelijk te grommen. Niet dat de andere katten echt onder de indruk zijn. Die hebben meer zoiets van: “Waar maak jij je druk om.” en lopen vervolgens gewoon weer weg.
Het buiten de ren lopen bevalt Noxy goed. Hij sprint, springt, rollebolt door de kamer en vermaakt zich prima met alle speeltjes.
Inmiddels heeft hij ook zijn eerste drolletjes gelegd, netjes in de kattenbak.
Op zaterdag halen we onze nieuwe poesje Livvy op. Het is voor haar wel even wennen, maar op zondag beginnen ze elkaar al een beetje te onderzoeken, maar samen spelen is er nog niet bij. Op zondag krijgt Noxy ook bezoek van zijn nieuwe personeel Monique en haar zoon Milan. Ze komen met hem kennismaken en de klik is er meteen.
Vanaf maandag mag hij meteen als ik, even na zessen, beneden kom de bench uit. Hij is dan helemaal door het dolle. Samen met Mili rent hij door de kamer, bespringt hij Mili en zij speelt met hem mee. Wat een heerlijke manier om wakker te worden, terwijl je ook nog je werk doet.
Op dinsdag beginnen Noxy en Livvy echt met elkaar te spelen. Livvy bespringt Noxy niet te zachtzinnig en hij vindt het geweldig. Hij daagt haar iedere keer uit. Je merkt wel dat hij veel van haar leert. In de dagen erna is het Noxy die haar bespringt om te ravotten. Wat een heerlijk stel!
Zijn spieren worden ook steeds sterker en aan het eind van de week springt hij dan ook al op de bank, gaat in een mandje liggen slapen of lekker bij mama of bij Rob.
Hij heeft inmiddels, door al zijn capriolen, wel een nieuwe bijnaam gekregen: ons clowntje!

Mili’s nest: week 7, vrijdag 4 juni 2021
Noxy vindt dat hij al echt groot is, dus gaat hij op avontuur naar…. boven. Na eerst nog maar een paar treden van de trap opgelopen te hebben, rent hij ineens achter Livvy aan naar boven. Het is toch wel heel spannend om de kattenkamer, de overloop en de badkamer te ontdekken. De kattenbakken heeft hij dan ook al snel gevonden en natuurlijk moet hij, als grote kater zijnde, zijn sporen daarin achter laten.
Zijn avonturen blijven niet bij de bovenverdieping. Hij vindt het ook nodig om de grote krabpaal in te klimmen, alleen…. “dit is toch wel heel hoog en hoe kom ik hier dan weer af?” Na het nodige rondlopen en kijken, begint hij toch maar om hulp te roepen. Ik loop naar hem toe en laat hem zien hoe hij naar beneden kan klimmen. Slechts 2x hoef ik hem het trucje te laten zien en de derde keer klimt hij zelf naar beneden. Wat dat betreft pikt hij de dingen wel snel op.
Met het mooie weer zitten wij natuurlijk lekker buiten en het kwartje van Noxy valt nog niet echt. Hij ziet de katten buiten lopen, ziet ze zelfs ook door de horlamellen gaan, maar telt 1+1 nog niet op, althans…. tot hij zijn grote vriendin en voorbeeld door de horlamellen ziet gaan. En dan loopt hij ineens buiten, terwijl wij zitten te wachten op zijn eerste pogingen om door die lamellen te gaan… fotomomentje gemist, maar gelukkig krijgen we daarvoor nog een tweede kans.
De tuin ontdekken vindt hij echt geweldig. Overal onder en in kruipen, verstoppen en ineens Livvy, die nietsvermoedend voorbij loopt, bespringen.
’s Morgens, als ik met werken begin, rent hij als een speer naar de achterdeur… hij wil buiten spelen. Ik heb dan echter geen controle over hem, dus zal hij toch geduld moeten hebben tot later op de dag. Ik leg dit natuurlijk netjes aan hem uit, pak een van zijn favoriete speeltjes om hem te troosten en binnen een mum van tijd is hij de buitendeur alweer vergeten en speelt hij er lustig op los.
Hij komt ook steeds meer los van zijn mama, zoekt haar niet zoveel meer op, maar zo af en toe hebben ze toch samen hun knuffelmomentjes. Je ziet ze dan beiden genieten als ze vredig bij elkaar in de mand in slaap sukkelen.

Mili’s nest: week 8, vrijdag 11 juni 2021
Oh, wat zijn wij toch een sufferds. We genieten zo van het spelen en ravotten van Noxy en Livvy, dat we gewoon vergeten om foto’s te maken. Deze week dus maar een heel magere oogst, wat dat aangaat.
Livvy is een echte meid. Zodra Noxy bovenop haar springt en ze het niet van hem kan winnen, begint ze hartstochtelijk te pieuwen, waardoor hij zijn grip iets loslaat en ze of aan hem ontsnapt of hem dan weer bespringt, van bovenaf en hardhandig, zodat hij echt onderop ligt… dan is het zijn beurt om te klagen: “Wat doe jij gemeen!”
Ik zat vorige week lekker buiten te werken en Noxy was in zijn uppie aan het spelen. Ik heb er zo van genoten! Bij ieder sprongetje of ieder sprintje dat hij inzette, klonk een gezellig: “prrrt, prrrt, prrrt.” Met dat in je oren en het heerlijke weer, vliegt de dag snel om.
Inmiddels is Noxy naar boven verhuisd, omdat we de ren weer beschikbaar willen hebben voor het aanstaande nestje van Leia. De kattenbak blijft nog wel beneden staan, maar de nacht doorbrengen in de ren is er niet meer bij. Omdat we een aantal katten hebben die geen kittenvoer mogen eten gaat hij dan ’s nachts met Mili in de bench, iets wat ze helemaal niet erg vinden. Ze krijgen hun eigen voer, hun eigen water, hun eigen kattenbak en slaapplek en natuurlijk een paar lekkere snoepjes. Zo mooi om te zien hoe gemakkelijk dit gaat.

Mili’s nest: week 9, vrijdag 18 juni 2021
Het leven van Noxy in een notendop: slapen, spelen, eten, kattenbak bezoeken, knuffelen. Zo’n verhaal is toch wel heel saai om te lezen, dus gaan we toch iets dieper op zijn dagelijkse routine in. Deze week staat met name in het teken van het hete weer. Heeft Noxy daar last van? Nee, hij blijft Livvy besluipen en bespringen en blijft actief het huis in en uit rennen. Als je de deur dicht wilt doen en hij ziet het, dan zet hij er een sprintje in om toch nog naar buiten de glippen. Gelukkig hebben we hem door.
Omdat Leia op het einde van haar zwangerschap loopt, begint ze erg zorgzaam te worden naar Noxy toe. Hij wordt regelmatig besnuffeld en van kop tot teen gewassen, terwijl Noxy alleen maar met haar wil spelen of haar maar even haar gang laat gaan met zo’n blik van “het moet maar even”.
Knuffelen met Rob is een lust om te zien. Rob gaat of op zijn knieen en ellebogen op de grond zitten en Noxy komt met zijn koppie scheef op hem af en “tok” kopt hij Rob tegen zijn hoofd.
De spannendste dag van de week is donderdag. Die dag mag hij naar de “onder-de-staart-kijk-mevrouw”, oftewel, de dierenarts voor zijn eerste enting en chip. Onderweg daar naartoe heb ik hem al toegesproken dat ook ik en Rob een prik hebben gehad, dus dat hij het maar braaf moet ondergaan. In de auto rijden, vindt hij toch een beetje eng, dus zingen we samen maar liedje om het minder spannend te maken.
Saskia is vol lof over hem en hij ondergaat het zetten van de chip zonder problemen. De enting zelf vindt hij iets minder leuk, maar hij slaat zich er kranig door heen. Zijn paspoort wordt ingevuld en hij heeft deze eerste “APK-keuring” fantastisch doorstaan.
Op weg naar huis zingen we er samen weer lustig op los om de tijd de doden en thuis gaat hij meteen weer spelen.
Wat een dapper ventje!

Mili’s nest: week 10, vrijdag 25 juni 2021
Je wilt ze wel fotograferen en filmen als Noxy en Livvy samen aan het ravotten zijn, maar tegen de tijd dat jij je fototoestel of telefoon te pakken en ingesteld hebt, zijn ze allang weer verdwenen. En ja, dan kun je ze achterna lopen, maar zodra jij wilt klikken, spurten ze weg… zucht… dan maar meer geduld hebben en af en toe gewoon gaan zitten wachten tot ze in jou kijkgebied gaan rotzooien met elkaar… 🙂 Gelukkig is dat af en toe toch gelukt.
De meeste foto’s echter zijn van de luilak momenten. Soms krijg je dan zo’n half open oog te zien, wat weer langzaam dichtgaat. Je kunt de gedachte lezen: “Pfff…houd dat mens nou nooit op.”
Maar de mooiste momentjes zijn die instortmomentjes… ja, ze zijn moe, maar willen nog niet gaan slapen. Dus alert, maar niet te speels… och, wat maakt je hart dan een sprong…
Het is ook zo mooi hoe Noxy en Livvy samen spelen, maar elkaar ook in de rust opzoeken. Wat gaan die twee elkaar over een paar weken missen.
Mylou, de oudere zus van Noxy, begint hem ook steeds leuker te vinden en zoekt hem regelmatig op voor een spelletje. Soms moet je ineens opzij springen, want dan stuiven ze achter elkaar heen door de tuin, het huis in en vervolgens de tuin weer in… zet je dan per ongeluk net je voet neer, dan hoor je wel eens een “squeel”, omdat er net een pootje onder je voet terecht komt… oeps.
Noxy’s neefje Onyx, die in september bij hem komt wonen, is zo’n ieniemienie als je ze bij elkaar houdt. Het is gewoon een mooi gezicht om te zien… 🙂

Mili’s nest: week 11, vrijdag 2 juli 2021
En weer is Noxy het grootste deel van tijd bezig met spelen, eten en slapen. Logisch natuurlijk voor een kitten van deze leeftijd. Als hij dit niet zou doen, dan zouden we ons zorgen maken.
Deze week heeft hij echter ook een andere interesse opgedaan: de kittens van Leia trekken zijn aandacht en als we met ze aan het bankhangen zijn, gaat hij bij Rob of mij of op het bijzettafeltje zitten en ligt hij te kijken wat dat kleine grut allemaal doet. Af en toe krijgt hij een snufje van een van de kleintjes. Noxy vindt het echt fascinerend. Nog even wachten vriend en dan kun je misschien nog net even met ze spelen voordat je gaat verhuizen.
Verhuizen??? Daar is Noxy echt nog niet mee bezig. Ondanks dat ik er af en toe bij hem op aandring dat hij nu toch echt eens moet gaan nadenken over de inhoud van zijn kittenpakket. Het boeit hem niet… pffff… volgende week toch maar eens goed bij hem aandringen… hij zal een keuze moeten maken… hihihihi. Misschien moet ik Livvy eens vragen om het er met hem over te hebben. Of mama Mili, wie weet heeft zij nog ideeën.. 🙂

Mili’s nest: week 12, vrijdag 9 juli 2021
De tijd vliegt en voordat we het beseffen zijn we alweer in week 12 beland. Nog maar een weekje en dan gaat onze grote vriend Noxy verhuizen. Tijd dus ook om toch nog eens serieus met hem over zijn kittenpakket te babbelen en wat denk je… ja hoor, hij is eruit en somt zo een aantal leuke dingen op. Goed gedaan vriend. Ik ga ze verzamelen en zal er iets leuks van maken!
Maar met dat naderende afscheid gaat het bij ons toch ook wel kriebelen… pffff… normaal kunnen we ons best wel distancieren van een kitten en er ons niet al te veel aan hechten, maar bij Noxy is dat niet gelukt. Natuurlijk weten we dat hij niet hier blijft en hebben we daar ook vrede mee, omdat we weten dat we hem nog regelmatig gaan zien. Maar dit mannetje is in ons hart gesprongen (niet gekropen, maar bam… daar was hij), dus zullen we hem vreselijk gaan missen. Nu nog even niet aan denken en alleen nog maar genieten van dit mooie, vriendelijke mannetje.
Deze week is hij heel veel bezig met zijn mama. Die twee zijn samen aan het kroelen en aan het spelen en het is gewoon mooi om te zien dat de klik er tussen die twee nog steeds is.
En dan is het tijd om voor de tweede enting naar Saskia, de onder-de-staart-kijk-mevrouw oftewel onze dierenarts, te gaan. Uiteraard vindt hij het spannend, maar stoer als hij is, geeft hij geen kik, laat hij Saskia alle onderzoeken gelaten doen, ligt tussendoor rustig af te wachten op de tafel en vindt alles best, tot… die venijnige prik in zijn bil. Hij geeft geen kik, maar kijkt toch even verschrikt om en is er dan ook klaar mee. Hij wil snel zijn mandje weer in om thuis weer lekker te gaan spelen met Mili, Mylou of Livvy.

Mili’s nest: week 13, vrijdag 16 juli 2021 en verhuizen
Het is net of Noxy begrijpt dat aan zijn leven bij ons een einde komt. Hij is met alles in de weer, met de katten, met de speeltjes, met zijn mama Mili. Natuurlijk is dat onze menselijke verbeelding, maar toch… er zijn natuurlijk ook extra knuffelmomentjes. En hij geniet daarvan. Hij spint er lustig op los als je hem oppakt voor een knuffel. Lang duurt dat meestal niet, want hij heeft geen tijd. Hij moet spelen! Het zal stil zijn in huis als hij weg is. En Livvy gaat hem zeker ook missen. Die twee stoeien wat af. En tegelijkertijd is Noxy vaak alleen aan het spelen, waarbij hij zijn vrolijke “prrt, prrt” laat horen. Zelf komt hij ook steeds vaker bij ons voor een aai over zijn bolletje. Het is zo’n vriendelijk ventje.
Omdat zijn neefje en nichtje inmiddels goed kunnen lopen en dus op tafel mogen lopen, komt hij graag even bij hen kijken en ze aanmoedigen als ze weer een hardloop wedstrijd hebben. Ook geeft hij ze tips hoe ze uit de ren moeten klimmen. Gelukkig zijn ze nog te klein om te begrijpen wat hij bedoelt.
En dan breekt zaterdag 17 juli aan en vertrekken we met Noxy en zijn kittenpakket naar Almere. Als we het appartement van onze goede vriendin Monique binnenkomen en hem uit zijn mandje laten, schiet zijn oudoom Frodo, meteen onder het bed. Nee, die houdt het even voor gezien. Noxy neemt eerst zijn omgeving eens goed in zich op, voordat hij zijn mand uitkomt. Daarna is hij al snel voorzichtig aan het rondkijken. We zetten hem even op de kattenbak, zodat hij weet waar die staat en laten hem dan op onderzoek uitgaan. Al gauw zijn we hem kwijt. Hij heeft zich verstopt in een vakkenkast in een van de slaapkamers. Rob haalt hem daar uit en zet hem weer in de huiskamer. Al snel daarna begint hij vrijer rond te lopen en gaat zelfs even bij Frodo onder het bed kijken. Frodo geeft meteen aan dat hij ver genoeg gekomen is en verzoekt hem vriendelijk grommend om even wat afstand te nemen. Uiteraard is Noxy bereid om dat te doen en huppelt hij alweer snel door de huiskamer, alles ontdekkend. Hij klimt in de hoge krabpaal, vindt daar een uitzichtpunt en ligt een tijdje naar buiten te gluren. Daarna gaat hij het hokje in voor een dutje. Dit gaat helemaal goed komen met onze grote kleine vriend.
Ook Frodo komt weer voorzichtig te voorschijn, al blijven ze elkaar nog even afwachtend in de gaten houden. Dit zal nog wel een paar dagen duren, denken we.
Nadat we een aantal uurtjes gezellig gekletst hebben, lekker sushi gegeten hebben en nog wat tv gekeken hebben, is het dan toch echt tijd om afscheid te nemen van Noxy.
Na nog een dikke knuffel met ons, nee, inmiddels Monique haar ventje, trekken we de deur achter ons dicht.
Het gaat je zeker goed, vriendje… je bent in goede handen… 🙂
Monique, heel veel geluk met je mooie mannetje.

Foto’s en teksten: eigendom en copyright Cattery Cherished.