Ja, we mogen weer naar de kattenshow van onze eigen vereniging, de Limbra Cat Club show in Mierlo. Lekker dichtbij en heel veel zin in.

Omdat Aislinn wagenziek is, moeten we wel even voorzorgsmaatregelen treffen om er voor te zorgen dat ze niet ziek wordt. Ze krijgt een pilletje tegen de misselijkheid, een slabbertje om en mag bij Rob op schoot zitten. Helaas niet aan gedacht om hier een foto van te maken. Zo vertrekken we iets over zevenen richting Mierlo. Omdat het via de snelweg een flink aantal kilometers verder is, rijden we binnendoor over de mooie Brabantse wegen en komen iets voor achten in Mierlo aan. En… Aislinn is niet ziek geworden, heeft niet gekwijld en heeft zelfs ontspannen bij Rob op schoot gelegen. Wat fijn voor ons schatje. 

Nu moet ze toch echt weer even de bench in, zodat we alles uit kunnen laden en naar binnen kunnen. Papieren ophalen en aansluiten in de rij voor de veterinaire keuring. De dochters van Alma hielden alles goed in de gaten en leidden alles in goed banen, zodat we snel aan de beurt waren. 

Wel leuk om bij de veterinaire keuring Manon en Jacintha te zien. Volgens verwachting worden alle vier onze katten goedgekeurd en kunnen we snel de zaal in. Even rondkijken en jawel, we zien al snel “onze carree”. Ineke is al volop bezig haar kooien in te richten voor haar meisjes en ook wij gaan snel aan de gang. Altijd weer een flink klusje, maar na een half uurtje liggen de prins en prinsessen heerlijk in hun mandjes. We hebben superplaatsen. Dicht bij de keurruimte en niet ver van het podium. 

De hal is niet heel erg groot en is praktisch ingedeeld. De keurruimte is goed en ruim opgezet. De tafels staan aan de zijkanten en toeschouwers kunnen bij alle tafels meekijken. De ruimte tussen de twee rijen tafels is mooi ruim, waardoor de katten niet gestresst hoeven te raken als er iemand bij een tafel staat te wachten en je daar langs moet lopen. Het podium is aan de kopse kant van de zaal geplaatst, goed toegankelijk en zichtbaar voor iedereen.

Nadat de keurmeesters zijn voorgesteld kan “het feest” beginnen. Al snel lopen exposanten af en aan naar de keurruimte en beginnen bezoekers rond te lopen. Tot wij aan de beurt zijn, buurten we wat, geven we onze katten nog een laatste kambeurt, maken we wat foto’s en genieten we van de sfeer.
Tegen half elf worden we, door de dochter van Esther, gevraagd om met Ushi naar de keurruimte te komen. Astrid keurt Ushi grondig en Ushi vindt het allemaal best. Ze heeft het zelfs zo naar haar zin dat ze lekker bij Astrid in haar armen gaat liggen… tja… of dat omkoping is? Na veel lovende woorden en een paar kleine opmerkingen gaan we terug naar onze kooi. Ze heeft het weer geweldig gedaan. 

Niet lang erna, tegen elf uur, worden we verzocht om met Aislinn naar Astrid te gaan. Het is haar beurt om “de meest besproken kat van 2016… ” te keuren. Aislinn vindt het een beetje spannend, maar kruipt niet echt weg en laat zichzelf goed bekijken. Veel positieve woorden, maar ook kleine minpuntjes, worden benoemd. De vraag blijft of ze ooit haar zware tekening kwijt zal raken en we spreken daar allemaal onze twijfels over uit. De tijd zal het leren. We gaan meer dan tevreden met wat we gehoord hebben terug naar ons plekje.

Op de keuringslijsten kunnen we zien dat Galen en Mili bijna onder aan de lijsten staan voor hun keuring, dus kunnen we even rust nemen, een hapje eten, bijkletsen met diverse mensen en kennismaken met nieuwe mensen. Altijd leuk! Ook de keurmeesters werken langzaam naar een welverdiende lunchpauze toe.
En in al die tijd worden er diverse prijzen op het podium uitgereikt, een plek waar wij niet verwachten dat we daar vandaag terecht komen…

Na de lunchpauze krijgen we amper tijd om adem te halen. Om iets voor half twee mogen we met Mili naar Michel voor haar keuring. Hij is zo complimenteus over haar, dat we er bijna verlegen van worden. Terwijl we bij Michel zitten, zie ik de steward van Janny naar onze plek lopen (dat is het voordeel als je dicht bij de keurruimte zit). Rob roept hem en geeft aan dat we zo snel mogelijk naar Janny zullen gaan. Dus nadat Michel zijn lofzang over Mili heeft afgesloten, op een draf een kattenruil uitvoeren en met Galen naar Janny. En weer worden we overspoelt met positieve geluiden. Jammer dat Galen een beetje verlegen is en weg wil kruipen, maar hij haalt zonder problemen zijn eerste CAP punt binnen.
Zo, dat is het dan voor vandaag, denken we en gaan lekker ontspannen en de tijd afwachten tot de Eigen fok keuringen beginnen.

Even na drie uur wordt Aislinn opgeroepen om naar de keuringsruimte te komen voor de Eigen fok keuring. We zijn met drieën in onze categorie en na een goede uitleg van Michel valt de keuze, zoals ik al verwacht, op het mooie meisje van Mieke. Michel is wel lovend over Aislinn, maar vindt dat ze eerst nog wat verder moet uitgroeien. Helemaal mee eens.

Om kwart voor vier worden we ineens verrast. We worden verzocht om met Mili naar de keurruimte te gaan voor een BIS verkiezing. Totaal verbouwereerd melden we ons daar. Na even wachten en de keuring, mag Mili weer naar haar kooi. Ze is klaar voor vandaag, want de BIS zat er niet in… toch ontzettend leuk dat ze door Michel is voorgedragen! 

We zijn net terug met Mili als Ushi naar de keurruimte mag voor de BIS verkiezing en terwijl ik haar uit haar kooi haar, krijgen we ook een verzoek om met Galen naar de keurruimte te komen. Uhm, allebei, meteen? Gelukkig is Ineke bereid om met Galen naar de keurruimte te gaan, dus staan we samen rustig te wachten, terwijl ik helemaal overdonderd ben dat drie van onze vier katten een voordracht voor BIS hebben gekregen. Ineke mag als eerste met Galen voor de keurmeesters verschijnen. Hij heeft verder geen concurrentie, maar de keurmeesters moeten het er wel overeens zijn dat hij zijn BIS krijgt, en dat zijn ze!! Zo leuk! Dan is Ushi aan de beurt en ondanks dat ze goed bekeken wordt en stemmen krijgt, is de concurrentie toch echt te groot en wint Mieke haar mooie chocolate poes het weer, helemaal verdiend, van Ushi. 

Dan neem ik Galen van Ineke over voor de BOB verkiezing, maar de concurrentie is groot, dus verwacht ik niet dat hij dit zal winnen.
Helemaal overdonderd dat Galen een BIS heeft, gaan we terug naar onze plek en wachten daar de podium oproep af.
Iets voor vijven is het zover en mogen we het podium betreden, krijgen we een mooie beker, certificaat en een zakje voer.

De show loopt nu langzaam ten einde en iedereen begint zijn spullen in te pakken.
Het is wel jammer dat de certificaten en keurrapporten worden uitgereikt voordat de BOA bekend is gemaakt. Hierdoor loopt de zaal namelijk snel leeg en vindt de bekendmaking van de BOA voor een halfvolle zaal plaats. Een beetje respectloos van de meeste exposanten, vind ik. Maar ja, dat is een persoonlijke mening. 

Na de uitreiking van de BOA pakken we onze laatste spulletjes in en gaan op weg naar huis. Aislinn is weer op dezelfde wijze ingepakt als op de heenweg en nu ligt ze de hele weg ontspannen bij Rob op schoot. Wat fijn dat ze ook op de thuisreis niet ziek is geworden.

Ik wil de Limbra Cat Club bedanken voor een zeer gezellige en goed georganiseerde show.

 

 

 

 

Foto’s en teksten: eigendom en copyright Cattery Cherished.