Na een zomerstop is het eindelijk weer zover dat we naar de show van Neocat kunnen. Een week voor het zover is, mogen Ushi en Galen even in bad, want die hebben het wel nodig, na het vele spelen in de tuin.
De dagen erna nog even checken of alle plooitjes goed liggen en de nageltjes, oortjes en dergelijke in goede conditie zijn.
En natuurlijk moeten we dit keer niet vergeten om Tuth op te poetsen, nageltjes doen, oortjes goed schoonmaken en lekker badderen.
En dan is het zondag en gaan we iets voor zevenen de deur uit op weg naar Hoevelaken. We zijn benieuwd, want we zitten in een ander zaal dan vorig jaar.
Bij aankomst worden we meteen begroet door een enthousiast zwaaiende Miranda, maar helaas, wij moeten in de andere rij zijn, waar we ook meteen herkend worden. Leuk toch! Na het in ontvangst nemen van de papieren door naar de veterinaire keuring en zoals verwacht worden onze katten goedgekeurd en kunnen we de zaal in. Inderdaad een heel andere zaal, mooi ingericht met ruime carrees en luxe tafels en stoelen. Het podium staat in onze zaal. Aan de andere kant van de gang is nog een zaal met een aantal carrees ingericht en daar is ook de ruim ingerichte keurruimte en staan er een aantal stands met leuke artikelen.
We begroeten het groepje waar we bij staan, allemaal Brits Langhaar liefhebbers, waaronder ook een aantal bestuursleden van de Rasvereniging Brits Langhaar en richten we vervolgens onze kooien in.
En dan is er rust, eten we even een broodje en wachten we af tot de keuringen beginnen.
Zodra de zaal opengaat voor het publiek krijgen we aanloop. Iedereen wil Tuth zien en aaien, want de meesten hebben nog nooit een Sphynx aangeraakt. Ook Ushi en Galen krijgen veel aandacht. De tijd vliegt voorbij en tegen elven mogen we met Ushi naar de keurruimte. Gosling de Beer bekijkt haar kritisch en is vol complimenten. Zonder twijfel krijgt ze haar CAPIB punt.
Tot we met de andere katten naar de keurruimte mogen, praten we weer met de vele bezoekers. We hebben amper tijd om even met ons groepje bij te kletsen.
Iets na twaalven worden we verzocht om met Tuth naar de keurruimte te komen. Als we daar aankomen, zie ik dat de kat die voor Galen in de catalogus staat, gekeurd wordt. Dus trek ik de conclusie dat Galen ook snel opgeroepen wordt. En jawel, terwijl we wachten op de keuring van Tuth, komt al iemand van ons groepje aanrennen dat Galen opgeroepen is. Ik haal snel Galen op terwijl Rob Tuth bij zich houdt. Yvette is zo vriendelijk om foto’s te maken van de keuring van Galen. Ook Galen wordt door Gosling kritisch bekeken en ook hij krijgt veel complimenten en ook zijn punt is “in the pocket”. Heerlijk gevoel weer, want daar doe je het toch voor.
En dan is het de beurt aan Tuth. Jan van der Steen heeft twee leerlingkeurmeesters bij zich, Natasja Heutink en Ria Konink. Tuth wordt dus door drie personen van alle kanten bekeken en over ieder puntje wordt uitvoerig gesproken, zodat Natasja en Ria er veel van kunnen leren. Maar, wat we hoopten, kregen we, een U1 voor Tuth.
Eindelijk tijd voor een broodje, terwijl we het omroepen van de winnaars van de loterij volgen. Ja, we hebben 2x prijs!
Na onze lunch lopen we een rondje door de andere zaal, praten even met een paar exposanten en net als we langs de stands gaan lopen, horen we onze naam omroepen. We moeten met Galen naar het podium voor BIV en als we bij het podium staan te wachten, wordt ook Ushi naar het podium geroepen voor BIV. Gelukkig wordt hij opgehaald door Mieke en kunnen we eerst met Galen en direct erna met Ushi het podium betreden om de BIV in ontvangst te nemen.
Weer terug bij de kooien zijn er weer veel bezoekers die graag Tuth willen aaien. Ik leg hem in zijn fleeceje op de kooi en hij vindt het geweldig, hij geniet van alle aandacht. Dus hem maar even in zijn draagzak gedaan, zodat hij lekker bij me kan kroelen.
Tussendoor komen Ellen, Jenny, Ineke en Esther even langs. Ineke heeft lootjes van de stand van PoesPas, maar omdat ze niet tot de uitreiking wil blijven, krijgen wij die van haar… en tja… nooit gedacht, maar op twee van de vier lootjes valt een prijs. Het moet niet gekker worden!
Tegen vieren beginnen de BIS verkiezingen en al snel worden we verzocht om met Tuth naar de keurruimte te komen en zonder enige twijfel kreeg hij zijn BIS. Dit hadden we dus echt niet verwacht! Een BOB zit er niet in, maar och, je hoort ons niet klagen!
Even later moet ook Ushi weer naar de keurruimte voor een BIS verkiezing. Terwijl we zitten te wachten wordt Tuth naar het podium geroepen.. tja, dat moet maar even wachten. Gelukkig wil Bea even aan Fenny laten weten dat we in de keurruimte zitten.
Ushi moet het tegen twee Main Coons opnemen, dus ik zie de bui al hangen. Dit gaat hem niet worden. Een van de Main Coons valt echter al meteen af, dus is het de keuze tussen die andere Main Coon en Ushi… en tot onze stomme verbazing gaan de stemmen naar Ushi! Die hebben we niet aan zien komen. De tranen springen in mijn ogen. Ongelooflijk!
Ook voor haar zit de BOB er niet in, maar och, we hebben al veel meer dan verwacht.
We zweven bijna terug naar onze plaats, zetten Ushi in de kooi, borstelen onze kleren een beetje af, halen Tuth uit zijn kooi en racen naar het podium om zijn BIS in ontvangst te nemen.
Als we goed en wel terug zijn, kunnen we Ushi weer uit haar kooi halen en met haar naar het podium toe om haar BIS in ontvangst te nemen.
Je kunt je wel voorstellen dat we volledig flabbergasted waren. Dit is zoveel meer dan we hadden kunnen dromen.
De show loopt ook goed op schema en rond vijf uur wordt de BOA uitgereikt en kan iedereen zijn spullen pakken en naar huis. Heerlijk om zo op tijd huiswaarts te kunnen keren.
Door alle drukte moet ik eerlijk bekennen dat ik amper mee heb gekregen dat er binnen ons groepje ook de nodige prijzen vallen. Sorry daarvoor, maar alsnog ook mijn felicitaties naar jullie allemaal!
Zoals altijd is het weer een goedlopende show, ziet alles er fantastisch uit en zijn de bloemstukken van Miranda weer echte kunststukken.
Neocat bedankt voor deze gezellige show!
Maar toch ook een klein puntje van kritiek. Door de scheiding van de zalen door een gang, was er niet zo’n eenheid en leken het wel twee aparte shows, zeker omdat de zalen zo verschillend van elkaar waren. Akoestisch gezien was het misschien beter geweest om de keurruimte in onze zaal te zetten, omdat het geluid daar door de gordijnen meer gedempt werd, wat voor de katten wat rustiger was. Maar we hebben het er niet minder leuk om gehad!

Foto’s volgen

Foto’s en teksten: eigendom en copyright Cattery Cherished